Baloo.

Τις γάτες δεν τις πάω μία. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με το ότι είναι ανεξάρτητες, ή με το ότι δεν δίνουν δεκάρα στην πραγματικότητα, για τον άνθρωπο που τις ταΐζει και τις φροντίζει, απλά δεν τις πάω. Η μόνη εξαίρεση ήταν η γάτα της ξαδέλφης μου, που ήταν ίσως το πιο χαδιάρικο και πιο παιχνιδιάρικο γατί που έχω γνωρίσει ποτέ. Αυτό το γατί ήταν να γεννηθεί σκύλος, αλλά κάπου πρέπει να έγινε κάποιο λάθος.

Τις γάτες, όχι μόνο δεν τις πάω, αλλά και τις φοβάμαι! Είναι ύπουλες και πολύ γρήγορες. Αν είναι να σου επιτεθεί γάτα, σε αντίθεση με τον σκύλο, που θα το περιμένεις, γιατί οι ενδείξεις θα είναι πολλές για το τι πρόκειται να επακολουθήσει, η γάτα θα το κάνει γρήγορα, αθόρυβα και με μεγάλη ζημιά στο τέλος, αν δεν είσαι τυχερός. Θα μου πείτε, ¨και πόσες φορές ρε συ σου επιτέθηκε γάτα;¨, και θα είχατε ένα δίκιο! Θα είχατε, αν δεν είχα γνωρίσει την Baloo.

[μεγάλη παρένθεση*]
Η Baloo, είναι η γάτα του Γιάννη. Ο Γιάννης είναι ένας φίλος μου, είχε και blog αλλά στράβωσε με την φάση και το έκλεισε, άρα δεν μπορείτε να του ρίξετε μια ¨ματιά¨ να τον γνωρίσετε, αλλά αυτό είναι άσχετο και δεν ξέρω γιατί σας το είπα, μάλλον για να σας δείξω πως είναι ¨δικό¨ μας παιδί. Όσο πράος και καλό παιδί είναι ο Γιάννης, άλλο τόσο μουρλή και έξαλλη είναι η γάτα του. Μόνο τον ίδιο και την κοπέλα του δεν πειράζει. Όλοι οι άλλοι κάπως, κάπου, έχουν εμπλακεί με την Baloo. Ο Γιάννης υποστηρίζει πως με τις γυναίκες τα πάει καλύτερα η γάτα του, αλλά δεν τον πολύ πιστεύω γιατί κάθε φορά που πάω σπίτι του και η Baloo κάνει τα δικά της, ο Γιάννης λέει πάντα: Πρώτη φορά το κάνει αυτό!
[Κλείσιμο μεγάλης παρένθεσης*]

Την πρώτη φορά που πήγα στο σπίτι του Γιάννη, δεν ήξερα πως έχει γάτα. Την βλέπω, της κάνω ψιτ ψιτ (είπαμε δεν τις πάω, όχι δεν τις παίζω κιόλας), η απάντηση ήταν αυτό το χαρακτηριστικό χχχιιιιιιιιιιιιιιιιχχχ, που κάνουν οι γάτες όταν είναι να πλακωθούν μεταξύ τους.

- Τι έπαθε ρε το γατί σου; Του λέω.
- Ε, να, είναι λίγο αγρίμι αυτή η γάτα, δεν τα πάει καλά με τους ξένους. Μη φοβάσαι, δεν θα σου κάνει τίποτα.

Τον πίστεψα, αλλά όσο καθόμουν εκεί και έπινα τον καφέ μου, το μυαλό μου ήταν συνεχώς στη γάτα που την έβλεπα να κάνει κύκλους και να κρύβεται σε σημεία όπου μπορεί να με βλέπει! Μετά από ώρα και αφού η γάτα δεν έδινε σημάδια πως μου την έχει στημένη, πήγα στο wc. Μέγα λάθος! Ανοίγοντας την πόρτα, βγαίνοντας από το wc, η Baloo με περίμενε πάνω στο ψυγείο έτοιμη για την επίθεση. Ευτυχώς, την είδα εγκαίρως και έκλεισα την πόρτα πριν γίνει το κακό. Φώναξα τον Γιάννη, την πήρε την έβαλε στο μπαλκόνι και συνεχίσαμε τον καφέ μας.

Τώρα ο Γιάννης ξέρει, όταν πάω σπίτι του, η Baloo είναι στο μπαλκόνι με κλειδωμένη πόρτα, γιατί την ανοίγει από την λύσσα της να μπει μέσα. Την τελευταία φορά που πήγα ήταν η Κυριακή που μας πέρασε, όπου η Baloo έδωσε ρεσιτάλ προσπαθώντας να μπει μέσα και να μου δώσει ένα χεράκι! Ηρέμησε (σχεδόν), μόνο αφού κλείσαμε τις κουρτίνες και δεν μπορούσε να με δει. Και αν δεν με πιστεύετε, δείτε το video με την Baloo που ακολουθεί.



*που λέει και ο Yo!reekas!

31!

Happy birthday to me… Happy birthday to me…
Haaaaaaaappyyyyyyy birthdaaaaaay to meeeeeee!

Ps. Τελικά όσο μεγαλώνω δεν γίνομαι σοφότερος, μόνο το μαλλί ασπρίζει!

7movies.

Κατόπιν προσκλήσεως, πρέπει να παρουσιάσω 7 ταινίες. Με το παρακάτω jpg θα ανακαλύψετε 7 ταινίες διαφορετικού τύπου σταθμό, που άλλαξαν την ιστορία του κινηματογράφου.


Τη σκυτάλη δίνω για τις 7 ταινίες, στους: elisavet, Yo!reeka, trilian, nanako, και τέλος στην anna γιατί θέλω να ανοίξει το blog της και πάλι!

km.

5 μέρες Βόλο, business trip + bonus, ανακαλύπτω πως τα τσιπουράδικα είναι γεμάτα από πολύ νωρίς, τόσο νωρίς που ακόμη νιώθεις το πρωινό σου να χορεύει στο στομάχι σου. Επιστροφή στη Θεσσαλονίκη, αλλαγή ρούχων στη βαλίτσα και 3 μέρες Αθήνα, ωραία περάσαμε, έτσι; Επιστροφή στη Θεσσαλονίκη, αλλαγή ρούχων στη βαλίτσα και 5 μέρες business trip στην εξωτική Λάρισα, bonus ανακάλυψη, τα starbucs της πόλης πρέπει να μισούν τόσο πολύ τους θαμώνες, που έχουν την jazz στη διαπασών για να μην κάθονται πολύ. Επιστροφή στη Θεσσαλονίκη, αλλαγή ρούχων στη βαλίτσα και 2 μέρες Αθήνα, bonus, μου φάγαν το μπισκότο μουουουουου. Επιστροφή στη Θεσσαλονίκη, αλλαγή ρούχων στη βαλίτσα και 3 μέρες Ξάνθη bonus, party+party. Επιστροφή Θεσσαλονίκη, αλλαγή ρούχων στη βαλίτσα και 3 μέρες στην εξωτική Λάρισα (ξανά) no bonus αυτή τη φορά! Επιστροφή στη Θεσσαλονίκη και 7 μέρες κάθομαι στον κώλο μου, επιτέλους αλλά όχι για πολύ. 5 μέρες στις αχανείς, έρημες και αφιλόξενες εκτάσεις του Έβρου, bonus, πήρα στο αυτοκίνητο μου παππού που έκανε auto-stop. Με ¨πυροβόλησε¨ άνευ οίκτου λέγοντας μου πως πρέπει να πέρασα πάρα πολύ ωραία σαν φαντάρος στο χωριό του! 2 διανυκτερεύσεις Ξάνθη και επιστροφή Αλεξανδρούπολη. Σκ Ξάνθη και bonus το καλύτερο γιαουρτλού κεμπάπ που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. Επιστροφή Θεσσαλονίκη. Ακολουθούν άλλες 5 μέρες πήγαινε έλα στα 3 πόδια της Χαλκιδικής. Το bonus θα είναι βουτιές στη θάλασσα κατά τις μεσημεριανές ώρες στις άδειες παραλίες.



Κουράστηκα, θέλω να μείνω σπίτι μου για λίγο, μακριά από party και δουλειές!

Ps. Για όσους αναρωτιούνται τι σκατά κάνω στη ζωή μου και τρέχω έτσι… η απάντηση θα μπορούσε να είναι ακροβάτης σε τσίρκο, δοκιμαστής αυτοκινήτων, πληρωμένος δολοφόνος, μυστικός πράκτορας, ντετέκτιβ, κυνηγός ταλέντων!

Και αν σου κάτσει;

Έχετε σκεφτεί ποτέ πως θα νοιώθατε αν κερδίζατε το Λόττο; Δεν εννοώ να κερδίσετε 0,50 euro, αλλά να κερδίσετε τα πολλά λεφτά, το jackpot! Το Λόττο, το Τζόκερ, το προπό η οποιοδήποτε άλλο τυχερό παιχνίδι του είδους. Τι θα κάνατε; Πως θα αντιδρούσατε; Εγώ είχα την τύχη να το μάθω!

Είμαι 15 χρονών, πάνω στην τρέλα μου (ακόμη περιμένω να κατέβω) η ζωή μου έχει να κάνει με γκόμενες, skateboard, party’s και ότι άλλο κάνει ένας 15χρόνος. Α, ναι, σωστά, πάω σχολείο και φροντιστήριο, αλλά σίγουρα περνάω καλύτερα με τις άλλες ασχολίες μου. Όπως τα περισσότερα παιδιά της ηλικίας μου, το εισόδημα μου είναι το χαρτζιλίκι που μου δίνει ο πατέρας μου. Φυσικά δεν έφτανε για να πάρω την παρέα μου όλη και να πάμε στην Αμερική να δοκιμάσουμε τις πίστες που έχουν εκεί στα πάρκα τους για skate, αρκετό όμως για να κάνω αυτά που πρέπει να κάνει ένας φυσιολογικός 15χρονός. Αυτό, έπρεπε να αλλάξει όμως και ο μόνος τρόπος για να αλλάξει, αφού ο χρόνος ήταν 0 και αν έπιανα δουλειά πάλι τα λεφτά δεν θα έφταναν για τα μεγαλεπήβολα σχέδια μου, ήταν να κερδίσω το Λόττο! Κάθε εβδομάδα λοιπόν έπαιζα ένα απλό δελτίο με την ελπίδα πως σύντομα θα κερδίσω και ο μέγας χαβαλές θα ξεκινήσει. Στο παραλήρημα αυτό, φυσικά έκανα και τα επιχειρηματικά μου σχέδια για να εξασφαλίσω το μέλλον μου. Επίσης σκεφτόμουν πως αν κερδίσω τα λεφτά, θα παραμείνω ψύχραιμος και ο φυσιολογικός έφηβος που ήμουν. Μέγα λάθος!

Έχω γυρίσει από φροντιστήριο νωρίς, έχω παίξει Λόττο και περιμένω τους αριθμούς που θα κληρωθούν. Φανταστείτε το σκηνικό, όλη η οικογένεια αραχτοί στους καναπέδες, μπροστά στην tv να περιμένουμε μετά την κλήρωση να ξεκινήσει ταινία. Αφήνω την αδελφή μου υπεύθυνη να γράψει σε ένα χαρτί τα νούμερα και εγώ εξαφανίζομαι στην κουζίνα να φτιάξω σαντουιτσάκι για να συνοδεύσει την ταινία. Η κλήρωση τελειώνει, η αδελφή μου έχει γράψει τα νούμερα και εγώ έχω επιστρέψει στο σαλόνι για να δω την ταινία. Παίρνω το δελτίο, το χαρτί με τα σημειωμένα νούμερα και αρχίζω την σύγκριση. Το πρώτο νούμερο το πέτυχα. Μια ελαφριά χαρά δεν μπορώ να πω… την ένοιωσα. Το δεύτερο νούμερο το πέτυχα και εκείνο. ¨ωραία¨ αναφώνησα. Το τρίτο νούμερο surprise, το πέτυχα και αυτό. Χαρούμενος ανακοινώνω στην οικογένεια πως πάει καλά το πράγμα. Στο τέταρτο η χαρά μεταφράζετε σε χαμόγελο και ανακοινώνω πως κέρδισα ένα μικροποσό. Βλέποντας πως έχω κερδίσει και το πέμπτο νούμερο οι κραυγές μου μάλλον ακούγονται σε όλη την πολυκατοικία. Το πραγματικό θαύμα όμως είναι η σιωπή που ακολουθεί μετά την ανακάλυψη πως έχω πετύχει και το έκτο και τελευταίο νούμερο! Προσπαθώ να ανακοινώσω στους γονείς μου πως δεν χρειάζεται να δουλέψει κανείς μας από εδώ και πέρα αλλά δεν βγαίνει τίποτα από το λαρύγγι μου! Χαμογελάω σαν το ηλίθιο και το μόνο που βγαίνει από μέσα μου είναι ένα ¨χα¨. Προσπάθησα αρκετές φορές να μιλήσω αλλά το ¨χα¨ ήταν η μόνη εντολή που μπορούσε να δώσει ο εγκέφαλος. Η Γη είχε χαθεί κάτω από τα πόδια μου. Δεν χρειαζόταν να αγχώνομαι για τίποτα πια. Η ζωή μου από εδώ και στο εξής θα ήταν Χολιγουντιανή. Για 30 δευτερόλεπτα περίπου το παραλήρημα μου έχει κάνει το μυαλό κιμά. Και ξαφνικά ο εγκέφαλος κιμάς κάνει την υπέρβαση και σκέφτεται λογικά: Μα γιατί δεν χαίρονται και αυτοί; Πάγωσα, μου κάνανε πλάκα.

Το όνειρο τελείωσε ξαφνικά. Η απάτη της αδελφής μου ξεδιπλώθηκε μπροστά μου σε όλο της το μεγαλείο. Όχι, το Λόττο δεν το κέρδισα. Έπεσα θύμα της μικρής μου αδελφής. Η απογοήτευση μεγάλη, αν σκεφτεί κανείς πως την είχα πατήσει 100%. Η μικρή πήρε το δελτίο μου, αντέγραψε τα νούμερα στο χαρτί και περίμενε το θύμα να πέσει στην παγίδα. Απλό και σατανικό σχέδιο. Η πλάκα ήταν πολύ πετυχημένη μπορώ να πω. Γελάσαμε όλοι απίστευτα πολύ. Αν και τώρα χάρη στην αδελφή μου ξέρω πως νοιώθουν οι νικητές, η εκδίκηση είναι πιάτο που τρώγετε κρύο. Θα περιμένω… και θα εκδικηθώ!