Let’s play.

Οι διακοπές πλησιάζουν. Η camera επέστρεψε από το service και το μόνο που χρειάζεται τώρα είναι μια καινούργια μπαταρία. Όσο το “μωρό” ήταν στο χειρουργείο, μια ανησυχία την είχα ρε παιδάκι μου. Θα ζήσει; Αν θα ζήσει θα της μείνουν κουσούρια; Θα μπορέσει να αντεπεξέλθει; Μήπως να βρω μια καινούργια;

Οι μέρες πέρασαν και η camera επέζησε από το χειρουργείο. Μάλιστα ήρθε σε πολύ καλύτερη κατάσταση απ’ ότι περίμενα. Έγιναν οι απαραίτητες δοκιμές και τις πέρασε όλες αν και θέλει μπαταρία επειγόντως.

Φυσικά όσο έλειπε, άρχισα να κάνω έρευνα αγοράς. Τα αποτελέσματα ήταν να καταλήξω πως ακόμη και αν πάρω πίσω στα χέρια μου την μονάκριβη μου, πρέπει να επενδύσω σε μια καινούργια. Κατέληξα και αγόρασα τελικά την EOS 450D. Το πρόβλημα είναι πως αν θέλω σκάφανδρο και για την EOS 450D πρέπει να πληρώσω κάτι παραπάνω από 1.000€. Αν και θα άξιζε πραγματικά, είναι πολλά τα λεφτά ρε γμτ και δεν νομίζω πως θα τα δώσω.

Πάρτε μια γεύση από την EOS 450D.

Το original αρχείο της φωτογραφίας είναι σχεδόν 4MB αλλά δυστυχώς ο Blogger το “κόβει” και αφήνει να περάσει μια φωτογραφία που δεν έχει καθόλου λεπτομέρεια σε σχέση με την αρχική. Κρίμα…

Θα σε φάει το ντίγκο.

Σχεδόν 3 μήνες τώρα έχω έναν ανιψιό. Δεν πολύ καταλαβαίνει βέβαια όλα αυτά που του λέω για δράκους που πετάνε φωτιές, αυτοκίνητα και γκόμενες αλλά πιστεύω πως αν και μικρός το προσπαθεί. Από παιδικά τραγουδάκια δεν γνωρίζω, που να κάτσεις τώρα να τα βρεις και να τα μάθεις; Άσε που το “πάει ο λαγός να πιει νερό” είναι εντελώς πασέ. Τι καλύτερο λοιπόν από το να βγάλω ένα δικό μου παιδικό τραγουδάκι; Η αδελφή μου βέβαια ξέρει μόνο το Θα σε φάει το ντίγκο, Θα σε κάνει μια μπουκιά, δεν γνωρίζει πως υπάρχει και συνέχεια. Δεν του το έχω πει όλο και αναρωτιέμαι αν θα έπρεπε… επίσης αναρωτιέμαι αν διαβάσει ποτέ το blog μου ο ανιψιός μου και τα μάθει όλα αυτά, τι αύξηση θα ζητήσει στο χαρτζιλίκι του για να μη μου κάνει μήνυση.

Θα σε φάει το ντίγκο,
Θα σε κάνει μια μπουκιά,
Θα σ’ αφήσω κάτω από ένα δέντρο,
Η μαμά σου θα σε ψάχνει,
Δεν θα σε βρίσκει πουθενά.

Έρχεται το ντίγκο,
Είναι πεινασμένο κι έρχεται
Από πολύ μακριά.
Θα σε μυρίσει, θα σε γλείψει
Και θα σε κάνει μια μπουκιά.

Θα σε φάει το ντίγκο,
Θα σε κάνει μια μπουκιά,
Θα σ’ αφήσω κάτω από ένα δέντρο,
Θα σε βρει και θα σε κάνει μια χαψιά.

Είναι αγριεμένο και θα
Πεταχτεί απ’ το πουθενά,
Δεν θα προλάβεις να το δεις
Και θα σε κάνει μια μπουκιά.

Έρχεται το ντίγκο,
Θα σε φάει το ντίγκο,
Έρχεται το ντίγκο,
Θα σε φάει το ντίγκο,
Έρχεται το ντίγκο,
Θα σε φάει το ντίγκο…

Είναι λίγο βλακεία το ξέρω :)

Πρέπει να σταματήσω να βλέπω ταινίες σαν το the night before Christmas!

Α ρε Λάρισα με την δροσιά σου… +update.

Είμαι για ακόμη μια φορά σε επαγγελματικό ταξίδι. Για να μπορώ δικαιωματικά να κλείσω όλους μου τους διακόπτες τον Αύγουστο που θα κάνω διακοπές, πρέπει να κλείσω και με τις διάφορες εκκρεμότητες. Είναι απλά τα πράγματα, κλείνω εκκρεμότητες, κλείνω διακόπτες. Δεν κλείνω εκκρεμότητες, δεν θα μπορέσω να κλείσω τους διακόπτες. Αυτή την φορά εκκρεμότητες πρέπει να κλείσω στην δροσερή Λάρισα! Βλέπω στις ειδήσεις που έχουν λυσσάξει να λένε πως σήμερα θα είναι μια από τις πιο ζεστές μέρες του καλοκαιριού και με πιάνει μια μικρή ανησυχία. Οι εκκρεμότητες που έλεγα, θα κλείσουν στο κέντρο της Λάρισας. Άρα, δεν θα χρειαστώ αυτοκίνητο για το μεγαλύτερο μέρος της διαμονής μου στην πόλη. Η καλύτερη λύση λοιπόν, ήταν να κλείσω ξενοδοχείο στο κέντρο της Λάρισας με ιδιόκτητο parking.

Φτάνω στο ξενοδοχείο, παραδίδω το αυτοκίνητο στον παρκαδόρο και τον αφήνω να το παρκάρει μέσα στο δροσερό parking. Ειρωνεία σκέφτομαι, εγώ να βολοδέρνω στους δρόμους με τα πόδια και αυτό μέσα στα δροσερά υπόγεια… πήγα στην ρεσεψιόν, πήρα το κλειδί μου και ανέβηκα στο δωμάτιο. Το δωμάτιο ήταν παγωμένο. Αλλά όταν λέμε παγωμένο, νόμιζες πως στην καλύτερη περίπτωση μπερδεύτηκα και μπήκα κατά λάθος στο ψυγείο του ξενοδοχείου με τα κρέατα. Έψαξα για καμιά μοσχαροκεφαλή κρεμασμένη από το ταβάνι αλλά δεν βρήκα τίποτα. Μετά σκέφτηκα πως μπορεί να είναι κάποιο φάντασμα. Στις εκπομπές με τα φαντάσματα λένε πως όταν έρχονται τα φαντάσματα, στον χώρο πέφτει αισθητά η θερμοκρασία. Δεν πιστεύω στα φαντάσματα αλλά τελικά το βρήκα! Στην γωνία του δωματίου ένα παμπάλαιο κλιματιστικό που ηλικιακά και μόνο κοιτώντας το, το σέβεσαι, λυσσομανούσε με όλη του την δύναμη κρύο αέρα. Τι κρύο δηλαδή; Στο δωμάτιο μπορούσες να κάνεις τεστ τη νέα κολεξιόν μπουφάν που θα φορεθούν τον χειμώνα. Για την καταστροφή του περιβάλλοντος δεν θα πω τίποτα περισσότερο από το ότι αυτό το κλιματιστικό, είναι τόσο παλιό και δουλεύει τόσο πολύ, που πιθανότατα από μόνο του να είναι υπεύθυνο για το μεγαλύτερο μέρος της τρύπας του όζοντος! Τέλος πάντων, το έκλεισα, και δεν χρειάστηκε να το ανοίξω ξανά. Αυτό γιατί τα διπλανά δωμάτια (άδεια γεμάτα δεν ξέρω) έχουν τον ίδιο εξοπλισμό και πολύ πιθανόν να δούλευαν στο full όπως το δικό μου παγώνοντας τους τοίχους του δωματίου μου.

Το βράδυ, βγήκα έξω με έναν φίλο που μένει στην Λάρισα. Καθίσαμε έξω φυσικά και ήταν πολύ δροσερά. Σε καμία περίπτωση δεν ένοιωσα, ακόμη και το μεσημέρι που έκατσα να φάω έξω σε ένα εστιατόριο, δυσφορία από την υγρασία που νοιώθει κανείς στην Θεσσαλονίκη. Μπορεί να βαράει 40άρια αλλά πιστέψτε με είναι καλύτερο να σε βαράει 40άρι στην Λάρισα απ’ ότι 35 στην Θεσσαλονίκη. Όταν επέστρεψα στο ξενοδοχείο, δεν άνοιξα το κλιματιστικό. Άνοιξα το παράθυρο. Στις 5 το πρωί ξύπνησα από την δροσούλα. Σήμερα λένε πως θα έχει ζέστη… πολύ ζέστη… θα δούμε, αν δεν δώσω σημεία ζωής θα πει πως τελικά είχαν δίκιο!

update.











Έφυγα κατά τις 17:15 από το ξενοδοχείο, πήγα με το αυτοκίνητο μέχρι το σημείο που είχα ραντεβού, άφησα το αυτοκίνητο με το θερμόμετρο εξωτερικής θερμοκρασίας να σκούζει 42.5c και πήγα για μπάνιο! Όταν επέστρεψα (μετά από μπάνιο, καφέ, φαγητό) το θερμόμετρο έδειχνε 32,5c. Η ώρα της επιστροφής μου ήταν 0:59! Ευτυχώς δεν είχε υγρασία.

Επαγγελματικό ταξίδι λέει…