Τα πλασματάκια.

- Σήκω κατηγορούμενε. Σήκω και πες μας, γιατί η ζυγαριά σου σε δείχνει 2kg. Παραπάνω πριν καλά καλά αρχίσουν τα Χριστούγεννα;
- Εεε, να σας πω…
- Ορκίσου πρώτα, αχαΐρευτε…
- Ορκίζομαι να πω την αλήθεια και μόνο την αλήθεια κ. πρόεδρε.
- Ναι και το πιστέψαμε…
- Ορίστε;
- Τίποτα… συνέχισε παιδί μου, δεν έχουμε όλη την μέρα μπροστά μας για να ασχολούμαστε με σένα. Λέγε, ξέρνα τα, βγάλε τα χέρια από τις τσέπες…
- Εεε, να, δεν φταίω εγώ!
- Μωρέ τι μας λες; Και ποιος φταίει; Εγώ;
- Λέτε;
- Τι να λέω;
- Εσείς φταίτε; Αν το’ ξέρα…
- Θέλεις να σε στείλω στα κάτεργα πριν μου πεις τι έγινε ε;
- Τι να σας λέω τώρα; Δεν φταίω εγώ. Αυτά με φωνάζουνε…
- Τα κιλά; Πας καλά αγόρι μου; Με κοροϊδεύεις;
- Όχι, όχι τα κιλά. Τα πλασματάκια πάνω στις πιατέλες. Αυτά με φωνάζουνε!
- Α μπα; Και τι σου λένε;
- Φωνάζουνε και τσιρίζουν όλη μέρα κ. πρόεδρε, εμένα, εμένα, εμένα να φας!
- Τα πλασματάκια;
- Ναι κ. πρόεδρε, τα πλασματάκια.
- Μήπως μπορείς να περιγράψεις αυτά τα πλασματάκια; Γιατί εγώ, πρώτη φορά ακούω για πλασματάκια πάνω σε πιατέλες που φωνάζουν και τσιρίζουν όλη μέρα εμένα εμένα να φας.
- Να σας πω… Είναι δύο ειδών…
- Α, είναι και δύο ειδών… μάλιστα, μάλιστα, συνέχισε παιδί μου.
- Ναι κ. πρόεδρε, είναι δύο ειδών. Τα μεν είναι μακρουλά και χρυσαφένια σαν πιρόγες και τα δε στρουμπουλά και ασπρουλιάρικα σαν χιονόμπαλες!
- Τι μου λες;
- Ναι, αλήθεια σας ορκίζομαι…
- Σιωπή κατηγορούμενε, μου ορκίζεσαι ενώπιον της βίβλου και του σεβαστού αυτού δικαστηρίου πως χρυσαφένια και ασπρουλιάρικα πλασματάκια σου φωνάζουν εμένα εμένα… Τέτοια ασέβεια δεν ξανά ‘γινε ποτέ!
- Μα σας λέω την αλήθεια, τι άλλο να κάνω;
- Έχεις αποδείξεις για τα λεγόμενα σου;
- Φυσικά και έχω κ. πρόεδρε. Έχω φέρει τις πιατέλες με τα πλασματάκια μαζί μου για να σας αποδείξω τα λεγόμενα μου.
- Για φέρε τις πιατέλες ποιο κοντά. Γρήγορα παιδί μου, δεν θέλω να σπαταλήσω άλλο χρόνο με τις βλακείες σου.
- Ορίστε κ. πρόεδρε. Να οι πιατέλες, να και τα πλασματάκια.
- Μμμ, δεν λέω, όντως οφείλω να παραδεχθώ πως οι περιγραφές σου δεν απέχουν και πολύ από την πραγματικότητα. Δεν ακούω όμως, ούτε φωνές, ούτε τσιρίδες!
- Είναι λίγο ντροπαλά στην αρχή…
- Μπα; Ντρέπονται; Πρέπει μήπως να συστηθούμε;
- Αααα, να να ακούσατε; Αυτό εκεί με φώναξε!
- Ποιο;
- Το τρίτο αριστερά πίσω από εκείνο το χοντρούλικο.
- Εγώ δεν άκουσα τίποτα.
- Κουφαμάρα ε;
- Τι είπες;
- Να για τον Ηρακλή, δεν πήραμε το πρωτάθλημα φέτος…
- Ναι ρε γαμώτο δεν πήγαμε καλά… ρε τι είναι αυτά που λες; Περιμένεις εσύ τώρα να σε αθωώσω; Με τέτοια συμπεριφορά;
- Μα κ. πρόεδρε…
- Μα και ξεμα δεν έχει. Έχεις να δηλώσεις κάτι πριν το σεβαστό δικαστήριο αποφασίσει για το μέλλον σου; Και να σαι σίγουρος πως προβλέπετε δυσοίωνο.
- Δηλώνω αθώος.
- Επιμένεις, καλά…

-Κρίνεσαι ένοχος κατηγορούμενε για το έγκλημα που διέπραξες κατά του σωματικού σου βάρους. Θα ήθελα πραγματικά ενόψει των γιορτινών ημερών που έρχονται η καταδίκη σου να ήταν ελαστική και επιεικής. Όμως, δυστυχώς, μετά από την ασέβεια που έδειξες, με τα ψέματα σου και τους παραλογισμούς σου για πλασματάκια πάνω σε πιατέλες που φωνάζουνε, δεν μπορώ παρά να απορρίψω την ιδέα για ελαστικότητα και επιείκεια. Κατηγορούμενε, καταδικάζεσαι σε 3 μήνες αυστηρή παρακολούθηση από διαιτολόγο που θα διορίσει το δικαστήριο. Χριστούγεννα και πρωτοχρονιά δεν δικαιούσαι να καθίσεις στο γιορτινό τραπέζι και να φας τα φαγητά εκείνης της ημέρας. Μία βραστή πατάτα είναι αρκετή. Μισή τα Χριστούγεννα και την άλλη μισή την πρωτοχρονιά! Η σωματική άσκηση θα γίνει η καθημερινότητα σου αφού πριν κλείσεις 8ώρο προπόνηση δεν θα έχεις δικαίωμα για προσωπική ζωή. Τέλος, για την ασέβεια που έδειξες στο σεβαστό δικαστήριο, κατάσχονται οι πιατέλες με τα πλασματάκια σου.









Στον ρόλο του κατηγορούμενου : ποιος άλλος, εγώ!
Στον ρόλο της κ. προέδρου : η Μυρτώ.
Το video με τα πλασματάκια!