Στο συνεργείο.

Πριν από καιρό έπεσα σε μια λακκούβα με το αυτοκίνητο. Η λακκούβα ήταν από τις συνηθισμένες που υπάρχουν στους Ελληνικούς δρόμους. Δύο επί δύο επί δέκα μέτρα βάθος. Πως κατάφερα να πέσω μέσα; Απλά πράγματα. Το προπορευόμενο όχημα δεν είχε μεγάλη απόσταση από το δικό μου και δεν σταμάτησε καθόλου όταν έπεσε μέσα στην λακκούβα. Πρόλαβα να δω το κακό μπροστά μου και να πατήσω φρένο αλλά… που πας ρε καραμήτρο με 120km/h στον σκατόδρομο;

Αποτέλεσμα στράβωσα μια ζάντα αλουμινίου και κατέστρεψα ένα λάστιχο. Αν εγώ που πάτησα φρένο έπαθα τέτοια ζημιά, ειλικρινά δεν ξέρω τι μπορεί να έχει πάθει το άλλο όχημα. Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις είναι που το test για το Altshaimer μου φαντάζει παντελώς άχρηστο στην δική μου περίπτωση. Θυμήθηκα μονομιάς όλες τις βρισιές που ήξερα. Έκανα και μια απαγγελία για να το αποδείξω!

Ευτυχώς η ζάντα διορθώθηκε και δεν χρειάστηκε αλλαγή. Το λάστιχο φυσικά πήγε για πέταμα. Στο βουλκανιζατέρ μου το είπαν ξεκάθαρα: Μετά από τέτοιο χτύπημα μπορεί να μην την γλιτώσεις μόνο με το ζαντολάστιχο. Αν δεις να συμπεριφέρεται περίεργα το αυτοκίνητο να το πας στο συνεργείο. Μετά από μερικές εβδομάδες άρχισε ένας περίεργος θόρυβος να ακούγεται όταν έπαιρνα αριστερές στροφές. Για να μην τα πολυλογώ και σας κουράζω ο θόρυβός γινόταν με το πέρασμα του χρόνου όλο και ποιο δυνατός και δεν περιοριζόταν μόνο στις αριστερές στροφές. Το πήγα στο επίσημο συνεργείο, περιέγραψα το πρόβλημα μου (μα ναι κ. μάστορα αφού σας λέω κάνει σαν να τραβάμε μπαουλοντίβανο σε πατάρι) και το άφησα στα χέρια του ειδικού. (με φωνή και στυλ, εγώ είμαι ο γαμάω εδώ) Μην ανησυχείτε κ.Σκούρα θα το δούμε εμείς και θα το φτιάξουμε.

Το απόγευμα με παίρνουν τηλέφωνο από την γραμματεία του συνεργείου.
- Καλησπέρα σας, τον κ. Σκούρα παρακαλώ…
- Καλησπέρα, ο ίδιος.
- Κ. Σκούρα το αυτοκίνητο σας είναι έτοιμο.
- Α, μάλιστα. Τι είχε; Τι αλλάξατε;
- Υαλοκαθαριστήρες!
- Παρακαλώ; Δεν σας άκουσα…
- Υαλοκαθαριστήρες! Σας αλλάξαμε υαλοκαθαριστήρες.
- Πλάκα μου κάνετε; Δεν αλλάξατε τίποτα άλλο;
- Για περισσότερες πληροφορίες θα πρέπει να μιλήσετε με τον τεχνικό του συνεργείου που ανέλαβε το αυτοκίνητο σας.
- Μάλιστα. Καλά. Έρχομαι από εκεί.

Ο του στυλ, σας γαμάω είμαι ο γαμάω, τυπάκος λοιπόν μου ανακοίνωσε πως δεν είχε τίποτα το αυτοκίνητο. Απλά το γράσαρε λίγο (μην με ρωτάτε πού), και του έσφιξε τον πίσω άξονα!!! Το κάνουμε και μια βόλτα μαζί, επίπεδα θορύβου 0!!! Όλα ωραία και καλά, την κάνω για το σπίτι. Μέχρι να φτάσω στο σπίτι, τα επίπεδα θορύβου επέστρεψαν σε βαθμούς που ανακοίνωναν πως η σωματική μου ακεραιότητα κρέμεται από τα κέφια ενός εξαρτήματος και μόνο.

Την επόμενη εβδομάδα (μα δεν είχα χρόνο ρε παιδιά να πάω νωρίτερα) ξαναπήγα στο συνεργείο και αυτή την φορά έρχεται ένας τύπος χαμηλών τόνων να με εξυπηρετήσει. Του εξηγώ τι συμβαίνει, μπαίνουμε στο αυτοκίνητο, οδηγεί εκείνος, το ταράζει στις στροφές, από δω από εκεί, το σηκώνει σούζα, κάνουμε κωλιές… Επίπεδα θορύβου 0! Εγώ έχω αρχίσει να πιστεύω πια πως το αυτοκίνητο είναι στοιχειωμένο. Σκέφτομαι: Προσπαθεί να μου σπάσει τα νεύρα, ναι αυτό είναι! Με βλέπει χαμογελαστό και χαλαρό όλη μέρα και δεν γουστάρει!!! Θέλει να με δει μες τα νεύρα!

Ο χαμηλών τόνων τυπάς άκουσε προσεκτικά τι του είπα, με κατανόηση και αφοσίωση και αποφάσισε πως πρέπει να το δει και από κάτω.

- Πρέπει να το δω από κάτω.
- Μα το είδαν από κάτω.
- Άσε με να το δω εγώ. (με ύφος είσαι πολύ τυχερός που θα το δω εγώ γιατί εδώ μέσα έχω μπλέξει με όλους τους μαλάκες)
- Καλά, να το δείτε και να μου πείτε.

Ο τυπάς, το είδε για 10’’ και ανακοίνωσε το πόρισμα:

- Είναι η ζυγαριά. Έχει στραβώσει. Θα προλάβω να το φτιάξω σήμερα αλλά θα το πάρεις αργά το απόγευμα.
- Η ζυγαριά; Α γι’ αυτό μου δείχνει πάντα τα ίδια κιλά τις τελευταίες μέρες…

Γελώντας με το αστείο μου έφυγε προς το εσωτερικό του συνεργείου, υποθέτω να ξεσκατώσει τους μαλάκες που πληρώνονται να αλλάξουν υαλοκαθαριστήρες…