Ταξίδι στον χρόνο.

Πριν από πολλά πολλά χρόνια, βρέθηκα σε στρατόπεδο στην Σταυρούπολη Ξάνθης όπου και υπηρέτησα ένα μήνα, για να πάρω τα διακριτικά του Λοχία. Το χωριό είναι υπέροχο. Μικρό, παραδοσιακό, με καλτερίμι στους δρόμους πεντακάθαρο και μέσα στο πράσινο. Οι κάτοικοι είναι φιλικοί χαμογελαστοί και σχεδόν συζούν με τα άπειρα σκιουράκια της περιοχής που κατακλύζουν το χωριό. Είναι και το μοναδικό μέρος όπου και θήτευσα και που ήθελα να επισκεφτώ ξανά.

Το είχα πολλά χρόνια στο μυαλό μου αυτό το μέρος. Αυτό το ΣΚ βρήκα την ευκαιρία να επισκεφτώ και την Σταυρούπολη αλλά και την γύρω περιοχή όπου και είναι πανέμορφη. Αν και το χωριό έχει διατηρήσει τον παλιό παραδοσιακό στυλ, το πραγματικό ταξίδι στο χρόνο είναι το καφενείο στην πλατεία του χωριού. Έχει στους τοίχους του συλλογές που θα ζήλευαν αρκετοί συλλέκτες. Παλιά σίδερα σιδερώματος, ραδιόφωνα, φωτογραφίες, καθρέφτες και ρολόγια. Φυσικά και το καφενείο έχει θαμώνες μόνο άντρες! Όχι γιατί το χωριό δεν έχει νεαρόκοσμο αλλά γιατί ο νεαρόκοσμος προτιμάει να πηγαίνει στην διπλανή καφετέρια που μαζεύει μόνο νέους. ¨Ο ξένος με την κοπέλα του στο καφενείο μας¨ θα αποτελεί μάλλον για καιρό συζήτηση στο καφενείο. Δεν μπορώ να πω όμως, τα βλέμματα ήταν διακριτικά και οι θαμώνες επέστρεψαν στο χαρτί και στο τάβλι σχετικά γρήγορα.

Προτείνω εάν βρεθείτε προς τα εκεί, να αγοράσετε από το μαγαζάκι στην πλατεία με τα παραδοσιακά προϊόντα, κράνα, λικέρ με δυόσμο (μήπως η Ελληνική απάντηση στο mohito;) αλλά και φανταστικές μαρμελάδες βατόμουρο και φράουλα χωρίς ζάχαρη αλλά με μέλι. Έχει και άλλα πράγματα αλλά είπα να μην ¨σηκώσω¨ το μαγαζί όλο όποτε και δεν έχω γνώμη για τα υπόλοιπα.

Μέχρι στιγμής τραγικός απολογισμός της εκδρομής μια στραβωμένη ζάντα αλουμινίου (η δεύτερη που στραβώνω ρε μγτ, κάποιος εργολάβος έβαλε σίγουρα στοίχημα πως μπορεί να φτιάξει το grand canyon στο δρόμο…) και η περίεργη εξαφάνιση της δεύτερης μπαταρίας για την camera. Σοβαρές υποψίες και κατηγορώ ρίχνω στους εξωγήινους που εδώ και καιρό ζαχάρωναν την μπαταρία μου για να βάλουν μπρος το διαστημόπλοιο τους. Δεν είμαι κακός και δεν τους την έδινα, απλά δεν τα βρίσκαμε στην τιμή.