Ανακάλυψα μια ασυμβατότητα πριν από μερικές μέρες μεταξύ του πληκτρολόγιου μου και ενός ελεύθερου αλκοόλης
ποτού με γεύση πορτοκάλι και 4 βιταμίνες (έτσι γράφει το μπουκάλι, έτσι σας λέω και σας)! Με μια επιδέξια
κίνηση* των χεριών μου για να πιάσω το κινητό μου που χτυπούσε, έριξα πάνω στο πληκτρολόγιο το ελεύθερης αλκοόλης με γεύση πορτοκάλι και με 4 βιταμίνες ποτό. Το “γαμώ την πουτάνα μου γαμώ”, ήταν η πρώτη σκέψη. Το να πάρω χαρτί και να σκουπίσω ήταν η δεύτερη σκέψη. Το να βγάλω από το ρεύμα το πληκτρολόγιο ήταν η τρίτη κατά σειρά λογική σκέψη, αλλά δεν ήρθε ποτέ! Μάλλον, κάπου κόλλησε στην κίνηση των σκέψεων και αποφάσισε πως αφού άργησε και με έστησε κανονικά, και ξέροντας πόσο τσαντίζομαι όταν αργούν στα ραντεβού, καλό είναι να μην κάνει την εμφάνιση της ποτέ. Με την γνωστή ψυχραιμία που με διακρίνει λοιπόν, πήρα λίγο χαρτί και σκούπισα ότι μπορούσα να σκουπίσω. Το πληκτρολόγιο δεν φάνηκε να ενοχλήθηκε και πολύ από το λούσιμο οπότε και συνέχισα να γράφω αυτό που έγραφα στο word.
15 λεπτά αργότερα, και αφού είχα ξεχάσει ολότελα το ατυχές συμβάν, οι βιταμίνες που άρπαξε το πληκτρολόγιο άρχισαν να ενεργούν. Παράθυρα ανοίγανε και κλείνανε, στο word μια ακαταλαβίστικη γλώσσα έπαιρνε σε γοργούς ρυθμούς ζωή, τα προειδοποιητικά μπιπ της motherboard να θυμίζουν ρετρό κομμάτι disco… με απλά λόγια, πανικός! Η τρίτη και φαρμακερή σκέψη που με κρέμασε στο προηγούμενο ραντεβού με την λογική, επιτέλους κάνει την εμφάνιση της! Αποσυνδέω το πληκτρολόγιο και το τρελό party τελειώνει απότομα. Ότι ήταν να σκουπίσω το είχα σκουπίσει, οπότε μόνο μια λύση υπήρχε. Να το τινάξω. Βγήκα στο μπαλκόνι και άρχισα το τίναγμα. Τελικά είχε αρκετό να βγάλει ακόμη. Αλλά… ας μην το κάνουμε θέμα. Κρίμα είμαι. Το άφησα μετά να στεγνώσει στον ήλιο σαν να ήταν πετσέτα θαλάσσης.
Το βράδυ που επέστρεψα σπίτι μου, είχα την απορία να δω αν το καημένο το πληκτρολόγιο μετά από την περιπέτεια που του έτυχε, είχε ακόμη τα κότσια να δουλέψει. Δεν λέω, δούλεψε, αλλά κάτι (άραγε τι) το’ πιάσε και ήθελε να με πείσει πως δεν χρειάζομαι το space, δεν χρειάζομαι το γράμμα άλφα και πάνω από όλα δεν χρειάζομαι τις δεύτερες λειτουργίες των πλήκτρων με πατημένο shift!
Έχουμε σίγουρη ασυμβατότητα λοιπόν, με το πληκτρολόγιο και ποτά ελεύθερα από αλκοόλη με γεύση πορτοκάλι και 4 βιταμίνες. Με ποτά φυλακισμένα στην αλκοόλη θα κάνω πείραμα άλλη φορά (δεν γλιτώνω το ξέρω). Ψάχνω όμως ακόμη να βρω αν υπάρχει ασυμβατότητα, η πλήρης συμβατότητα με την σκέψη φράση “γαμώ την πουτάνα μου γαμώ” και με την άφιξη σε λογική ώρα της σκέψης Νο3. Που ήταν η λογική σκέψη Νο3 την πρώτη φορά που την χρειάστηκα; Ρε λέτε;
*(είμαι εκπαιδευμένος να χαλάω πράγματα χωρίς να κινδυνεύει η σωματική μου ακεραιότητα, παρακαλώ τους αναγνώστες να μην δοκιμάσουν να αναπαράγουν χωρίς την ανάλογη εκπαίδευση, η χωρίς την επίβλεψη εκπαιδευμένου προσωπικού τις ίδιες κινήσεις.)
Είναι σαν να έχω μπει στην ζώνη του λυκόφωτος ξαφνικά. Η τηλεοπτική σειρά The twilight zone με σάρκα και οστά!
