Γκομενοδουλειές (part 2)

Previously in some photos… ένα σχέδιο για την κατάκτηση μιας τουρίστριας στην Χαλκιδική! Μαθήματα αγγλικών, θάρρους και κυνηγητά με στρώμα θαλάσσης. Ένα post με ανατροπές, αγωνία και τον μικρό Νικόλα σε ρόλο καθηγητή να οδηγεί τον φίλο του S κατευθείαν στην καταστροφή! Διαβάστε παρακάτω την συνέχεια…

Απέναντι από τα ενοικιαζόμενα δωμάτια των δύο φίλων, έμενε μια οικογένεια με μια κόρη, η οποία ουδέποτε έδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον για τους δύο φίλους! Δεν χαιρετούσε καν όταν κατά τύχη συναντιόντουσαν στην κοινή αυλή η σε κάποιο άλλο μέρος. Για τον Νικόλα, αυτό ήταν πολύ ευχάριστο μιας και το κορίτσι στα μάτια του, φάνταζε με τον χαμένο κρίκο στην αλυσίδα μεταξύ ανθρώπου και πίθηκου. Για τον φίλο του τον S όμως, τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Στα μάτια του S, το κορίτσι φάνταζε ιδανικό και έπρεπε να το κατακτήσει! Οι αντιρρήσεις σε θέματα καρδιάς όπως πολλοί από εσάς ξέρετε, δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα. Ο έρωτας είναι τυφλός και στην συγκεκριμένη περίπτωση αν και έγιναν προσπάθειες ανάκτησης της όρασης του, όπως ήταν αναμενόμενο απέτυχαν παταγωδώς.

Το μοναδικό σοβαρό πρόβλημα που προέκυπτε στο σχέδιο δράσης για την κατάκτηση του κοριτσιού από τον S ήταν μονάχα ένα. Η απομόνωση! Ποτέ δεν ήταν μόνο του αυτό το κορίτσι. Πάντα υπήρχε κάποιος δίπλα του. Ο μπαμπάς, η μαμά κάποια φίλη η κάποιος ένοικος από διπλανό σπίτι που θα ήταν φίλος. πράγμα που έκανε τον S πολύ διστακτικό. Ο κ. ¨καθηγητής¨ έπιασε και πάλι δουλειά. Αυτή τη φορά το μάθημα των αγγλικών αντικαταστάθηκε από συνεχές μπίρι μπίρι (πρήξιμο δηλαδή) του στυλ ¨μα τι κάθεσαι; Όρμα!¨ και τα απαραίτητα μαθήματα θάρρους.

Μετά από μια εβδομάδα περίπου, εκεί που όλα έδειχναν πως η επιχείρηση δεν θα γίνονταν ποτέ, έγινε το θαύμα. Ο Νικόλας και ο S, κάθονται στο μπαλκόνι με θέα το μπαλκόνι του κοριτσιού και ξαφνικά η κοπέλα ανοίγει την πόρτα και αποχαιρετά τους γονείς της που φεύγουν φορτωμένοι πράγματα για Θεσσαλονίκη! Στο συγκρότημα, δεν υπήρχε ψυχή για μάρτυρας! Το timing δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερο. Χρειάστηκε περίπου ένα δεκαπεντάλεπτο ¨ψησίματος¨ και μαθήματα θάρρους στον S για εγκαταλείψει την έως τότε αναβλητικότητα του. Ξαφνικά ο S πήδηξε από το μπαλκονάκι και βρέθηκε στο χορτάρι. Σε λιγότερο από 30” περίπου, για ακόμη μια φορά, κανείς δεν θα μπορούσε να αποτρέψει την καταστροφή.

Ο S χτύπησε την πόρτα και περίμενε να του ανοίξει η κοπέλα. Οι ατάκες, τα βασικά κόλπα και αστειάκια, όλα όσα έπρεπε να πει η να μην πει είχαν χιλιόειπωθεί. Ήταν έτοιμος! Περίμενε μερικά δευτερόλεπτα αλλά απάντηση δεν πήρε. Ο S ξαναχτύπησε την πόρτα και περίμενε για μερικά ακόμη δευτερόλεπτα, αλλά και πάλι η κοπέλα δεν άνοιξε την πόρτα. Τα μαθήματα θάρρους, σε αυτό το κρίσιμο σημείο της επιχείρησης, έπαιξαν βρώμικο παιχνίδι στο μυαλό του S. Αφού είδε πως του κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα, δεν είχε άλλη επιλογή και μπούκαρε στο σπίτι από την ανοιχτή μπαλκονόπορτα! Οι τσιρίδες του κοριτσιού δεν άργησαν να ακουστούν και ο S με την σειρά του δεν άργησε και αυτός να βγει έξω! Μετά από 2” ακολούθησε και η κοπέλα η οποία ήθελε να μάθει τα αίτια αυτής της τελείως τρελής εισβολής.

Ο S έκανε ένα ακόμη μοιραίο λάθος. Επειδή δεν ήθελε ο φίλος του Νικόλας να ακούσει το ¨ψήσιμό¨, πήρε το κορίτσι και το πήγε σε ένα λίγο πιο απομονωμένο σημείο. Κάτω από ένα κλειστό παράθυρο. Για κακή του τύχη, το παράθυρο αυτό ήταν το παράθυρο στο υπνοδωμάτιο του Νικόλα και αν και τα παντζούρια ερμητικά κλειστά, τα τζάμια όχι! Δέκα λεπτά αργότερα, ο πατέρας του Νικόλα έρχεται στο σπίτι.

- Τι κάνεις εκεί ρε;
- Σσσσσσς…
- Α, ¨ψήνει¨ την γκόμενα ο S από κάτω; (ψιθυριστά)
- Ναι, άμα σου πω τι έκανε πριν από λίγο… (ψιθυριστά)

Όπως ήταν αναμενόμενο, έγινε χαμός από τα γέλια. Το κορίτσι και ο S κατάλαβαν πως υπάρχουν ¨κοριοί¨ ανάμεσα τους και πως αυτά που λένε δεν μένουν μεταξύ τους και η ιστορία έληξε άδοξα. Οι δύο φίλοι συνέχισαν τις διακοπές τους χωρίς άλλα παρατράγουδα και ιστορίες. Έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα…

Στην πραγματικότητα, κατά το μακρύ παρελθόν που με ενώνει με τον φίλο μου τον S, 30 χρόνια, έχουν γίνει πράγματα ακόμη πιο ακραία και τρελά, αλλά δυστυχώς δεν είναι δυνατόν να γραφτούν. Τόσο γιατί δεν το θέλει ο S αλλά και γιατί δεν το θέλω και ο ίδιος. Κάποια πράγματα είναι για να μένουν για πάντα μεταξύ φίλων.