Breaking news (Το σπίτι, η δουλειά και μια ερώτηση)

Το σπίτι.

Η μετακόμιση έχει τελειώσει προ πολλού. Λείπουν μερικά πραγματάκια φυσικά για να ολοκληρωθεί το σύνολο, αλλά μέχρι το τέλος του μήνα όλα (εκτός της τηλεόρασης) θα είναι στην θέση τους. Αν και το έχω κάνει όπως το φανταζόμουν, μέχρι και πόρτα ασφαλείας έβαλα, δεν μπορώ να το νοιώσω σπίτι μου. Ίσως είναι νωρίς ακόμη. Ίσως να φταίει η γειτονιά με τα περίεργα της. Ίσως να είμαι εγώ ο περίεργος. Σήμερα έμαθα από σίγουρη πηγή πως οι γείτονες έχουν πάθει λαλά που ο καινούργιος, εγώ δηλαδή, έβαλε πόρτα ασφαλείας σε τόσο μικρό σπίτι! Έλεος; Άνευ πλάκας, αν ξενοικιαστεί ένα σπίτι που έχω βάλει στο μάτι την κοπανάω.

Η δουλειά.

Λεφτά. Αυτοκίνητα. Luxury hotels. Να τα βράσω όλα. Η πίεση είναι τόσο μεγάλη… θα ανοίξω ψιλικατζίδικο (κλειστά τα Σαββατοκύριακα) και όσα πάνε και όσα έρθουν. Άλλη μια εβδομάδα μακριά από το σπίτι μου. Άλλη μια εβδομάδα όπου θα κάνω να μιλήσω σε άνθρωπο μέρες. Δεν εννοώ πως δεν θα πω κουβέντα, εννοώ πως είναι διαφορετικό να μιλάς για δουλειά και διαφορετικό να κάνεις χαβαλέ με τους φίλους σου και να μιλάς για διάφορα. Το τηλέφωνο δεν μετράει. Η μοναξιά των επαγγελματικών ταξιδιών είναι αφόρητη.

Ερώτηση προς το αγαπητό αναγνωστικό κοινό.

Είδα μια διαφήμιση στην τηλεόραση από εταιρία τηλεφωνικού καταλόγου. Τώρα λέει, με ένα τηλεφώνημα, μπορείς να μάθεις και το κινητό τηλέφωνο του ανθρώπου που ψάχνεις! Ίσως επειδή η υπηρεσία τηλεφωνικού καταλόγου με τα σταθερά τηλέφωνα ήταν από πάντα στην ζωή μας να μην μου κακοφαίνεται. Άσε που με βόλεψε πολλές φορές. Τώρα όμως, με αυτή την υπηρεσία αισθάνομαι άβολα. Θα μου πείτε, γιατί ρε φίλε; Το ίδιο δεν είναι; Τι σημασία έχει αν είναι σταθερό η κινητό; Δεν ξέρω, μου κακοφαίνεται. Εσάς;