Wednesday, December 28, 2005
Wednesday, December 21, 2005
Swiss made VS made in Greece
Άυριο φεύγω για τις γιορτές, πάω στην δεύτερη πατρίδα μου και δεν θα είμαι πολύ συνεπείς στα ραντεβού μου με την blogoπαρέα. Το ότι έχω διπλή υπηκοότητα έχει πλάκα μερικές φορές. Για παράδειγμα:
1. Δεν είμαι ποτέ μου 100% “σπίτι” μου. Η εκεί η εδώ ένα και το αυτό. Ο μισός εξακολουθώ να είμαι στην ξενιτιά!
2. Τα γονίδια που έχω κληρονομήσει είναι τα αχρείαστα για την κάθε χώρα. Δεν είμαι φτιαγμένος για πολύ κρύο, άρα δεν μπορώ να κυκλοφορώ άνετος και ωραίος εκεί, και δεν είμαι φτιαγμένος για την πολύ ζέστη, άρα υποφέρω το καλοκαίρι εδώ! Άστα βράστα δηλαδή…
3. Όποτε με βολεύει είμαι από την μια χώρα και όποτε με βολεύει από την άλλη. Με λένε Ρίζο και όπως θέλω τα γυρίζω δηλαδή.
4. Δεν ξέρω από ρολόγια αλλά πάντα με ρωτάνε! (εδώ)
5. Δεν ξέρω από ντολμαδάκια αλλά πάντα με ρωτάνε! (εκεί)
Η λίστα μπορεί να συνεχίζεται αλλά θα σταματήσω εδώ. Εύχομαι λοιπόν σε όλους σας καλά Χριστούγεννα και καλή πρωτοχρονιά.
Tuesday, December 20, 2005
Θάλασσα...
Λόγο καιρικών συνθηκών, η προγραμματισμένη βουτιά του Σαββατοκύριακου ακυρώθηκε. Θα ήταν η τελευταία βουτιά του χρόνου. Είχα αγοράσει και κάποια καινούργια πραγματάκια που ήθελα να δοκιμάσω… Έμεινα με την όρεξη. Σε μερικές μέρες αποχωρίζομαι την θάλασσα. Δεν θα την δω για λίγο καιρό. Οπότε σήμερα πήγα να την χαζέψω λίγο, έστω και χωρίς να βουτήξω μέσα…
Labels: sea
Saturday, December 17, 2005
Τα πλασματάκια.
- Εεε, να σας πω…
- Ορκίσου πρώτα, αχαΐρευτε…
- Ορκίζομαι να πω την αλήθεια και μόνο την αλήθεια κ. πρόεδρε.
- Ναι και το πιστέψαμε…
- Ορίστε;
- Τίποτα… συνέχισε παιδί μου, δεν έχουμε όλη την μέρα μπροστά μας για να ασχολούμαστε με σένα. Λέγε, ξέρνα τα, βγάλε τα χέρια από τις τσέπες…
- Εεε, να, δεν φταίω εγώ!
- Μωρέ τι μας λες; Και ποιος φταίει; Εγώ;
- Λέτε;
- Τι να λέω;
- Εσείς φταίτε; Αν το’ ξέρα…
- Θέλεις να σε στείλω στα κάτεργα πριν μου πεις τι έγινε ε;
- Τι να σας λέω τώρα; Δεν φταίω εγώ. Αυτά με φωνάζουνε…
- Τα κιλά; Πας καλά αγόρι μου; Με κοροϊδεύεις;
- Όχι, όχι τα κιλά. Τα πλασματάκια πάνω στις πιατέλες. Αυτά με φωνάζουνε!
- Α μπα; Και τι σου λένε;
- Φωνάζουνε και τσιρίζουν όλη μέρα κ. πρόεδρε, εμένα, εμένα, εμένα να φας!
- Τα πλασματάκια;
- Ναι κ. πρόεδρε, τα πλασματάκια.
- Μήπως μπορείς να περιγράψεις αυτά τα πλασματάκια; Γιατί εγώ, πρώτη φορά ακούω για πλασματάκια πάνω σε πιατέλες που φωνάζουν και τσιρίζουν όλη μέρα εμένα εμένα να φας.
- Να σας πω… Είναι δύο ειδών…
- Α, είναι και δύο ειδών… μάλιστα, μάλιστα, συνέχισε παιδί μου.
- Ναι κ. πρόεδρε, είναι δύο ειδών. Τα μεν είναι μακρουλά και χρυσαφένια σαν πιρόγες και τα δε στρουμπουλά και ασπρουλιάρικα σαν χιονόμπαλες!
- Τι μου λες;
- Ναι, αλήθεια σας ορκίζομαι…
- Σιωπή κατηγορούμενε, μου ορκίζεσαι ενώπιον της βίβλου και του σεβαστού αυτού δικαστηρίου πως χρυσαφένια και ασπρουλιάρικα πλασματάκια σου φωνάζουν εμένα εμένα… Τέτοια ασέβεια δεν ξανά ‘γινε ποτέ!
- Μα σας λέω την αλήθεια, τι άλλο να κάνω;
- Έχεις αποδείξεις για τα λεγόμενα σου;
- Φυσικά και έχω κ. πρόεδρε. Έχω φέρει τις πιατέλες με τα πλασματάκια μαζί μου για να σας αποδείξω τα λεγόμενα μου.
- Για φέρε τις πιατέλες ποιο κοντά. Γρήγορα παιδί μου, δεν θέλω να σπαταλήσω άλλο χρόνο με τις βλακείες σου.
- Ορίστε κ. πρόεδρε. Να οι πιατέλες, να και τα πλασματάκια.
- Μμμ, δεν λέω, όντως οφείλω να παραδεχθώ πως οι περιγραφές σου δεν απέχουν και πολύ από την πραγματικότητα. Δεν ακούω όμως, ούτε φωνές, ούτε τσιρίδες!
- Είναι λίγο ντροπαλά στην αρχή…
- Μπα; Ντρέπονται; Πρέπει μήπως να συστηθούμε;
- Αααα, να να ακούσατε; Αυτό εκεί με φώναξε!
- Ποιο;
- Το τρίτο αριστερά πίσω από εκείνο το χοντρούλικο.
- Εγώ δεν άκουσα τίποτα.
- Κουφαμάρα ε;
- Τι είπες;
- Να για τον Ηρακλή, δεν πήραμε το πρωτάθλημα φέτος…
- Ναι ρε γαμώτο δεν πήγαμε καλά… ρε τι είναι αυτά που λες; Περιμένεις εσύ τώρα να σε αθωώσω; Με τέτοια συμπεριφορά;
- Μα κ. πρόεδρε…
- Μα και ξεμα δεν έχει. Έχεις να δηλώσεις κάτι πριν το σεβαστό δικαστήριο αποφασίσει για το μέλλον σου; Και να σαι σίγουρος πως προβλέπετε δυσοίωνο.
- Δηλώνω αθώος.
- Επιμένεις, καλά…
-Κρίνεσαι ένοχος κατηγορούμενε για το έγκλημα που διέπραξες κατά του σωματικού σου βάρους. Θα ήθελα πραγματικά ενόψει των γιορτινών ημερών που έρχονται η καταδίκη σου να ήταν ελαστική και επιεικής. Όμως, δυστυχώς, μετά από την ασέβεια που έδειξες, με τα ψέματα σου και τους παραλογισμούς σου για πλασματάκια πάνω σε πιατέλες που φωνάζουνε, δεν μπορώ παρά να απορρίψω την ιδέα για ελαστικότητα και επιείκεια. Κατηγορούμενε, καταδικάζεσαι σε 3 μήνες αυστηρή παρακολούθηση από διαιτολόγο που θα διορίσει το δικαστήριο. Χριστούγεννα και πρωτοχρονιά δεν δικαιούσαι να καθίσεις στο γιορτινό τραπέζι και να φας τα φαγητά εκείνης της ημέρας. Μία βραστή πατάτα είναι αρκετή. Μισή τα Χριστούγεννα και την άλλη μισή την πρωτοχρονιά! Η σωματική άσκηση θα γίνει η καθημερινότητα σου αφού πριν κλείσεις 8ώρο προπόνηση δεν θα έχεις δικαίωμα για προσωπική ζωή. Τέλος, για την ασέβεια που έδειξες στο σεβαστό δικαστήριο, κατάσχονται οι πιατέλες με τα πλασματάκια σου.
Στον ρόλο του κατηγορούμενου : ποιος άλλος, εγώ!
Στον ρόλο της κ. προέδρου : η Μυρτώ.
Το video με τα πλασματάκια!
Thursday, December 15, 2005
Thinking Machine 4
Ένας εκπληκτικά εντυπωσιακός τρόπος να δει κανείς την ταχύτητα και το βάθος "σκέψης" ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή.
The artwork is an artificial intelligence program, ready to play chess with the viewer. If the viewer confronts the program, the computer's thought process is sketched on screen as it plays. A map is created from the traces of literally thousands of possible futures as the program tries to decide its best move. Those traces become a key to the invisible lines of force in the game as well as a window into the spirit of a thinking machine.
Play the game.
Wednesday, December 14, 2005
Tuesday, December 13, 2005
Τι θέλω από τον Αι Βασίλη (Updated)
1. Ένα psp της sony
2. Ένα sony vaio VGN-TX1XP
3. Το Suunto D9
4. Ένα ipod
5. Έναν ρυθμιστή T2
6. Μια canon EOS 5D
7. Μια εξωλέμβια Zodiac
8. Ένα 45άρη colt
9. Το E860 της Samsung
10. To X-Box360
Ένας γείτονας στην απέναντι πολυκατοικία έχει το όχημα της photo, έχω την μινιατούρα και δεν μου φτάνει από τότε που το είδα αληθινό. Να το ζητήσω και αυτό;
Sunday, December 11, 2005
Thursday, December 08, 2005
Ο μικρός Νικόλας σε νέες περιπέτειες.
Όταν ήμουν στην Τρίτη δημοτικού έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο με τίτλο “Ο μικρός Νικόλας διασκεδάζει”. Ταυτίστηκα αμέσως. Ο μικρός Νικόλας διάβαζε τις ιστορίες ενός άλλου μικρού Νικόλα! Λάτρεψα αμέσως το βιβλίο και φυσικά έβαλα τους γονείς μου να μου πάρουν και τα υπόλοιπα της σειράς. Για όσους δεν έχουν ιδέα περί τίνος πρόκειται θα πω μόνο πως τα βιβλία είχαν μικρές ιστορίες που αφορούσαν τον μικρό Νικόλα και τους φίλους του από το σχολείο. Παιχνίδι, ξύλο, κλάματα και υστερίες που μόνο ένα παιδί θα καταλάβαινε δηλαδή. Πολύ πλάκα…
Με αφορμή την γιορτή μου, πήρα δώρο (δεν θα πω από ποιόν : ) ), τις καινούργιες και αδημοσίευτες μέχρι σήμερα ιστορίες του μικρού Νικόλα. Για μένα, το βιβλίο αυτό ήταν ένα ταξίδι στο παρελθόν. Θυμήθηκα πράγματα που νόμιζα ξεχασμένα. Τώρα που τα Χριστούγεννα έρχονται και το δώρο θα το τσακίσετε που θα το τσακίσετε, σας συνιστώ να βάλετε το συγκεκριμένο βιβλίο στην λίστα με τα ψώνια σας γιατί θα σας χαρίσει πολλά χαμόγελα.
Wednesday, December 07, 2005
Pearl Jam Last Kiss
Pearl Jam
Last Kiss
Oh, where oh where can my baby be?
The Lord took her away from me
She's gone to heaven, so I got to be good
So I can see my baby when I leave this world.
We were out on a date in my daddy's car
We hadn't driven very far
There in the road, up straight ahead
A car was stalled, the engine was dead
I couldn't stop, so I swerved to the right
I'll never forget the sound that night
The screamin' tires, the bustin' glass
The painful scream that I heard last.
Oh, where oh where can my baby be?
The Lord took her away from me
She's gone to heaven, so I got to be good
So I can see my baby when I leave this world.
When I woke up, the rain was pourin' down
There were people standing all around
Something warm rollin' through my eyes
But somehow I found my baby that night
I lifted her head, she looked at me and said
"Hold me darling just a little while."
I held her close, I kissed her our last kiss
I found the love that I knew I would miss
But now she's gone, even though I hold her tight
I lost my love, my life that night.
Oh, where oh where can my baby be?
The Lord took her away from me
She's gone to heaven, so I got to be good
So I can see my baby when I leave this world.
Oooh~ ooooh~
Tuesday, December 06, 2005
Sunday, December 04, 2005
Sunday dive
Labels: sea
Saturday, December 03, 2005
Γίνε λιώμα!
Προαιρετικά είναι έτοιμες και οι στρωματσάδες για τους φίλους που κλαίνε εντελώς ξαφνικά γιατί νομίζουν πως έχουν να σας δουν χρόνια, η όταν σας απευθύνουν τον λόγο νομίζετε πως πρόκειται για άραβα που ζητάει οδηγίες για να φτάσει στον λευκό πύργο.