Που είναι το ψωμί μου ρε;

Ρε παιδιά; Θυμάστε κάποτε πόσο νόστιμο ήταν αυτό το κατασκεύασμα που λέγετε ψωμί; Σήμερα έχει μείνει μόνο η μυρωδιά. Αφρό σκέτο το έχουν κάνει. Αλλά δεν είδα κανέναν φούρνο να το ονομάζει μους ψωμιού! Όλοι την κορόιδα κάνουν και το ονομάζουν ψωμί. Βέβαια, δεν είναι μόνο τα δικά μας τα τζιμάνια που σκέφτηκαν να αλλάξουν υλικά για να τους βγαίνει φτηνότερα. Είναι και στο εξωτερικό έτσι πλέον. Και δεν περιορίστηκαν μόνο στα ψωμιά, κάποτε έτρωγες γαλλικό κρουασάν και πάθαινες την πλάκα σου. Τώρα θέλεις να πλακώσεις τον φούρναρη…

Grand Theft Auto

Το GTA, είναι το παιχνίδι σταθμός. Είναι το παιχνίδι που ξεσηκώνει θύελλα αντιδράσεων κάθε φορά που βγαίνει μια καινούργια έκδοση. Είναι το παιχνίδι που θα σε κάνει να αγοράσεις παιχνιδομηχανή μόνο και μόνο για να το παίξεις πριν βγει και για το pc. Είναι το μόνο παιχνίδι που μένει στο pc εγκατεστημένο “τρώγοντας” χώρο στον σκληρό και μετά το πέρας όλων των αποστολών. Έτσι, για να υπάρχει, γιατί πρέπει να υπάρχει. Οι gamers, ξέρουν πολύ καλά τι εννοώ. Για όσους δεν γνωρίζουν τίποτα για το παιχνίδι θα πω μονάχα δυο λόγια. Σκοπός του παιχνιδιού είναι να ανέβεις στην ιεραρχία της μαφίας και να γίνεις εσύ το μεγάλο αφεντικό. Θα κλέψεις, θα σκοτώσεις, θα πουλήσεις ναρκωτικά, θα ανατινάξεις κτίρια, θα σε κυνηγήσουν οι μπάτσοι… και άλλα πολλά που έχουν πολύ γέλιο. Ξέρω, ακούγεται περίεργο να λες σε κάποιον πως έχει πολύ πλάκα να τα κάνεις όλα αυτά, αλλά it’s only a game! Για όσους θα ήθελαν να δοκιμάσουν το παιχνίδι, η rockstar, δίνει δωρεάν τις δύο πρώτες εκδόσεις του παιχνιδιού! Για όσους θα ήθελαν να δουν πως θα έμοιαζε το παιχνίδι αν γινόταν πραγματικότητα (οι καινούργιες εκδόσεις του παιχνιδιού), ας κατεβάσουν το videακι! Και φυσικά μπορείτε να ρίξετε και μια ματιά στις υπόλοιπες εκδόσεις. Σας αφήνω τώρα γιατί παίζω το gta liberty city stories και μου έχουν αναθέσει αποστολή να ξεκάνω μερικούς…

Θα την φας την πατάτα;

Έχω αρχίσει να τα παίρνω στο κρανίο. Όπου σταθώ, όπου βρεθώ, προσφέρουν και από μία πατάτα! Μάλιστα, πατάτες εδώ, πατάτες εκεί, πατάτες παραπέρα. Αργότερα, μετά από πολλά πολλά χρόνια, αν επιβιώσει το ανθρώπινο είδος, στα σχολεία θα μαθαίνουν στα παιδάκια για την εποχή της πατάτας. Για την δική μας εποχή. Γιατί; Γιατί αν αγοράσεις κάτι σήμερα, αύριο είναι παλιό. Γιατί αν δεν δώσεις πολλά λεφτά για κάτι, σίγουρα θα είναι πατάτα. Γιατί και να δώσεις πολλά λεφτά για κάτι, κανείς δεν σου εγγυάται πως δεν θα είναι πατάτα. Υποσχέσεις; Άπειρες! Είναι έτσι είναι αλλιώς, κάνει αυτό κάνει εκείνο, και αν θέλεις το αγοράζεις και σε κίτρινο. Γιατί; Για να μοιάζει περισσότερο με πατάτα βρε κουτό…

Όποιος θέλει ας κάνει ένα comment με μια “πατάτα” που έφαγε. Έτσι για να πάρουμε μια γεύση.

Einstein the Parrot!

Ίσως ο ποιο cool παπαγάλος που έχετε δει ποτέ! Για όσους δεν έχουν DSL και επειδή το αρχείο είναι μεγάλο (14,5mb), προτείνω να κατεβάσουν το αρχείο στο desktop τους και να το παρακολουθήσουν χωρίς να το κατεβάζουν ταυτόχρονα. Για να το σώσετε στο pc σας πατήστε εκεί που λένε τα Γαλλάκια Télécharger. Αφού σώσετε στο pc σας το αρχείο (swf) ανοίξτε τον internet explorer η τον firefox και κάντε drag and drop το αρχείο.

Τον Einstein, μου τον σύστησε ο φίλος μου ο Γιάννης, που επειδή τον είδε πρώτος έπιασε και κόκκινο!

Κρύο, αλλά…

Τι και αν κάνει κρύο έξω; Τι και αν όλος ο κόσμος μιλάει για χιόνια; Τι και αν όλοι περιμένουν να παίξουν χιονοπόλεμο; Εγώ βουτιές στην θάλασσα ονειρεύομαι! Ο dive-buddy μου επέστρεψε από το εξωτερικό με τα καλούδια που του είχα παραγγείλει. Neoprene στολή και BC jacket. Δεν θέλω κρύο. Δεν θέλω χιόνια. Δεν θέλω χιονοπόλεμο. Θέλω 25o C και μπουνάτσα και τα θέλω τώρα...

The Trouble With Me

by robbie williams

You see the trouble with me
I got a head full of fuck
I'm a basket case
I dont think I can love, love, love

You see the trouble with you
Is your in love with me
What a strange thing to do
What a brave place to be

So we dive
On sunset strip
Our hearts so deep
I drown in it
And as it breaks
I swim through cracks
And leave with words
I can't take back

You see the trouble with me
Monkey see monkey do
There's no u in tomorrow
A better offer came through
You see the trouble with you
There's no trouble with you
So when you say that you love me
That stops me loving you

So she stays
On sunset strip
Our hearts so full
I drown in it
She's waiting for
My words to break
The one true love
I couldn't make

So she walks
That golden mile
Men will try
And catch her eye
We both know
What could have been
On sunset strip
Our broken dream

Caribbean jam.

Με αφορμή το post του Τελαμώνα, Πάμε Καραϊβική?, θυμήθηκα ένα ταξίδι που έκανε η μάνα μου προς τα μέρη εκείνα. Και συγκεκριμένα στα Barbados. Πάνε πολλά πολλά χρόνια από τότε, αλλά εμένα θα μου μείνει αξέχαστο!

Μα είσαι με τα καλά σου άνθρωπε μου; Θα σκεφτείτε εύλογα. Η μάνα σου πήγε, σε σένα έμεινε αξέχαστο; Θα σας εξηγήσω αμέσως τους λόγους, που δεν είναι περισσότεροι από 2! Ξεκινάω λοιπόν.

1. Υποδέχομαι την μάνα μου μετά από 20 μέρες στο αεροδρόμιο Μακεδονία. Σαν καλός γιος (εγώ είμαι αυτός) πάω να σηκώσω την βαλίτσα και να την βάλω από το καροτσάκι στο port baggage, ΑΔΥΝΑΤΟΝ! Είναι ασήκωτη. Ο διάλογος που ακολουθεί είναι πέρα για πέρα αληθινός.

- Ρε μάνα (Σε τόνο αυστηρό); Τι διάολο έχεις βάλει εδώ μέσα; Πέτρες;
- Ναι! (Με χαμόγελο μέχρι τ’ αυτιά)
- Ναι; Με κοροϊδεύεις και από πάνω ε; (έχω γουρλώσει και το μάτι ψευτοθυμωμένα αλλά δεν ψαρώνει)
- Μα όχι αγόρι μου, αλήθεια λέω, βρήκα κάτι πέτρες που μου άρεσαν στην παραλία και τις κράτησα!!!
Ζζζζντουπ, πάρε κάτω τον Νικόλα!

2. Μαζί με τις πέτρες, κουβάλησε και ένα σωρό άλλα καλούδια. Κάτι καυτερές σάλτσες που κάνουν το Tabasco να μοιάζει με παιδική τροφή, μπαχάρια μπόλικα, και φυσικά ο λόγος για τον οποίον έγινε το post: Μαρμελάδες! Μαρμελάδες με ρούμι. Ξέρετε πως νιώθει κανείς μετά από 2 φέτες ψωμί με μαρμελάδα ρούμι; Γιο χο χο γιο χο χο, μ’ ένα μπουκάλι ρούμι… γιο χο χο… Ξεκινάει η μέρα σου πολύ ευτυχισμένα! Προτείνω, coconut jam, banana Daiquiri, Pina Colada, Mango (χωρίς ρούμι).

Όποιος είναι ανοιχτός σε καινούργιες γευστικές προτάσεις, μπορεί να ρίξει μια ματιά στο site τους: http://www.native-treasures.com/index.htm . Μέσα από το site δεν στέλνουν στην Ευρώπη. Έστειλα ένα mail όταν τελείωσαν οι μαρμελάδες μου που έλεγε περίπου τα εξής (γιατί δεν περίμενα απάντηση είναι η αλήθεια): ουγκ, γιατί δεν τα στέλνετε και στην Ελλάδα; Ουγκ! Ευγενέστατος! Η απάντηση ήρθε μερικές μέρες μετά: Αν επιθυμείτε μπορούμε να σας στείλουμε με αντικαταβολή οποιοδήποτε προϊόν μας. Παρακαλώ ενημερώστε μας. Μπλά, μπλά, μπλά… Ντράπηκα και ‘γω που λέτε να τους απαντήσω και να κάνω παραγγελία, γιατί μόνο σφαίρα 7χιλ. δεν έστειλα μαζί με το ευγενέστατο mail μου να τους απειλήσω που δεν στέλνουν και στην εξωτική Ελλάδα. Οπότε και έμεινα με την όρεξη!

Το party

Είχα πάνω από χρόνο να αρρωστήσω. Το Σάββατο ξεκίνησε κάποιος να κάνει party στο κεφάλι μου μέσα, και μέχρι την Κυριακή το πρωί το party εξαπλώθηκε και στην μύτη μου. Πρέπει να περνάνε πολύ καλά οι καλεσμένοι γιατί σήμερα το πρωί Δευτεριάτικα, καθώς πήγα να διώξω μερικούς από τους καλεσμένους που έχω στην μύτη αισθάνθηκα πόνο και στο δεξί μου ιγμόρειο. Πρώτη φορά έχω party και στο ιγμόρειο, γερνάω φαίνετε. Που και που, ο dj, πρέπει να βάζει και γαμώ τα κομμάτια. Λογικά χορεύουν άπαντες οι καλεσμένοι. Δεν εξηγείτε διαφορετικά το τρέμουλο. Να σας πω… αν και τσαγκαροδευτέρα σήμερα, το βαρέθηκα το party και περιμένω να τελειώσει.

Χορηγός του post χαρτοβιομηχανία kleenex

Ο |\/|@|@|<@$

Το βρήκα σε ένα site με αστείες photos. Δεν το βρήκα καθόλου αστείο. Απεναντίας, πιστεύω πως είναι τραγικό. Δεν θα χαρακτηρίσω τον στρατιώτη περισσότερο από τον τίτλο του post. Θα παρακαλέσω εσείς να τον χαρακτηρίσετε. Όχι τίποτα άλλο, αλλά θέλω να δω αν είμαι μόνο εγώ που αισθάνομαι έτσι.

Ανταλλάσσοντας ευχές.

Σβήνοντας σήμερα τα μηνύματα από το κινητό μου, γιατί μαζεύτηκαν πολλά, είδα και ένα sms που δέχτηκα κατά το μεσημεράκι της πρωτοχρονιάς. Το νούμερο του αποστολέα ήταν άγνωστο σε μένα. Χρόνια πολλά καλή χρονιά. Οι επιθυμίες σου ευχές μου. Μάλιστα λέω εγώ! Ποίος είναι αυτός τώρα; Να απαντήσω έτσι τυπικά και να μείνω με την απορία; Να απαντήσω και να ρωτήσω ποιος είναι με κίνδυνο να παρεξηγηθεί ο αποστολέας γιατί θα έπρεπε κανονικά να έχω καταχωρημένο το νούμερο του; Τι να κάνω; Αποφάσισα να πάρω τηλέφωνο και να μιλήσω κανονικά με τον άνθρωπο. Με αυτόν τον τρόπο ούτε θα παρεξηγηθεί κανένας ούτε με την απορία θα μείνω. Η διαδικασία απλή, sms, options, call back…

- …παρακαλώ; (γυναικεία φωνή)
- Χρόνια πολλά και καλή χρονιά. (γεμάτος ενθουσιασμό αλλά χωρίς να ξέρω ποια είναι ακόμη)
- Χρόνια πολλά καλή χρονιά. Τι κάνεις; Που είσαι; (εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω ποια είναι)
- Ελβετία είμαι ακόμη, αύριο θα επιστρέψω.
- Ααα, τι κάνεις εκεί καλέ; (εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω ποια είναι)
- Έχω οικογένεια εδώ.
- Α ναι; Έχεις ξανά πάει; Πώς περνάς; (εδώ αντιλαμβάνομαι πως μιλάω με μια άγνωστη στο τηλέφωνο!)
- Ναι, ναι, έχω έρθει πολλές φορές. Καλά περνάω, οικογενειακά κυρίως.
- Τι καλά! Άντε, καλό ταξίδι αύριο. Να τα πούμε και από κοντά βρε παιδάκι μου. Χαθήκαμε!
- Ναι, ναι σίγουρα. Με το που επιστρέψω να το κανονίσουμε.
- Ναι, ναι να το κανονίσουμε. Πολύ θα χαρώ να σε δω.
- Και ‘γω θα χαρώ. Σ’ αφήνω τώρα, ήρθε η παρέα μου, πάμε μια βολτίτσα.
- Ωραία. Καλά να περάσεις.
- Και συ, καλά να περνάς.
- Καλή σου μέρα και καλή χρονιά.
- Καλή σου μέρα καλή χρονιά…

Δεν είμαι σίγουρος αν περιμένει ακόμη να δει τον φίλο της η κοπελιά. Για αυτό που είμαι σίγουρος είναι ότι εμένα δεν θα δει!

Τι φαΐ έχει απόψε;

- Τι θα φάμε σήμερα;
- Πούτσες!




Την photo την ανακάλυψα στο blog του GUYK

Το όνειρο της jojo πραγματικότητα!

Σάββατο βράδυ, η Κυριακή ξημερώματα, όπως θέλετε δέστε το. Ώρα Ελλάδος 4:30, Επιστρέφω στο σπίτι μου μετά από μια έξοδο σε φιλικό bar όπου και γιορτάσαμε την ονομαστική εορτή των Ιωάννηδων και της Ιωάννας μας. Παρκάρω το αυτοκίνητο μου και προχωράω προς την είσοδο της πολυκατοικίας. Βγάζω τα κλειδιά μου από την τσέπη μου και ψάχνοντας να βρω το σωστό κλειδί ακούω έναν θόρυβο από τα αριστερά μου, κάποιος μιλάει μέσα από τα δόντια του ψιθυριστά. Σηκώνω το κεφάλι μου προς το μέρος που άκουσα τον θόρυβο και ανταλλάσσω βλέμμα με έναν κουκουλοφόρο! Τα 4 jack και τα σφηνάκια με την τεκίλα δεν βοηθούν τον εγκέφαλο μου να αφομοιώσει σωστά την πληροφορία. Παρατηρώ το αυτοκίνητο και βλέπω πως λείπει η δεξιά ζάντα! Παγώνω. Η μόνη σκέψη που περνάει από το μυαλό μου είναι, ΣΚΑΤΑ. Σε κλάσματα δευτερολέπτων ένας ακόμη κουκουλοφόρος κάνει την εμφάνιση του και κρύβετε μαζί με τον πρώτο πίσω από ένα άλλο αυτοκίνητο της πυλωτής. Μένω εκεί με καρφωμένο το βλέμμα προς το μέρος τους και περιμένω. Μην με ρωτάτε τι περιμένω, δεν ξέρω. Έχει παγώσει το αίμα μου. Περιμένω περίπου ένα λεπτό εκεί ακίνητος. Ούτε εγώ πίσω ούτε εκείνοι! Ο εγκέφαλος δίνει το τελευταίο σήμα. ΑΚΟΜΗ ΠΟΙΟ ΣΚΑΤΑ! Αφού με γράφουν κανονικά και περιμένουν να την “κάνω” η να αναμετρηθούμε, μόνο ένα πράγμα μπορεί να συμβαίνει. Είναι έτοιμοι για όλα. Το ζύγισμα της κατάστασης αστραπιαίο μέσα μου. Είδα 2, μπορεί να είναι περισσότεροι όμως. Για 4 ζαντολάστιχα δεν αξίζει να με μαχαιρώσουν. Μπαίνω στην πολυκατοικία και καλώ όχι την αστυνομία αλλά το ασανσέρ. Πηγαίνω στον ιδιοκτήτη και τον ξυπνάω. Κατεβαίνουμε μαζί σε λιγότερο από 2 λεπτά. Όπως πολύ σωστά θα μαντέψατε οι περισσότεροι από εσάς, οι κουκουλοφόροι ήταν άφαντοι μαζί με τα 4 ζαντολάστιχα.

Η αστυνομία ήρθε μετά από κανένα μισάωρο. Έτσι απλά για να καταγράψει το συμβάν. Τα αποτυπώματα έπρεπε να περιμένουν μέχρι την άλλη μέρα το πρωί. Όχι τίποτα άλλο ρε παιδί μου, αλλά αφού θα πάμε για ύπνο και δεν θα μείνει κανείς κοντά στο αυτοκίνητο, να δώσουμε την ευκαιρία στα “παιδιά” με τις κουκούλες να περάσουν ένα σκουπισματάκι εκεί που τα μαγικά τους χέρια έκαναν το ταχυδακτυλουργικό κόλπο! Λέω εγώ τώρα…

Το κακό δεν είναι μόνο τα ζαντολάστιχα που “ψειρίσανε” οι κουκουλοφόροι. Το κακό είναι πως μαζί με τα ζαντολάστιχα πήραν και την κλειδαριά του αυτοκινήτου. Αυτό σημαίνει πως θα κάνουν αντικλείδι και θα επιστρέψουν για όλο το αυτοκίνητο. Παλιό κόλπο. Οπότε η ζημιά δεν είναι μόνο τα ζαντολάστιχα. Πρέπει να αλλαχτούν όλες οι κλειδαριές, ακόμη και της μίζας.

jojo τελικά έπρεπε να μελετήσω στο post σου, με περισσότερη προσοχή τις τεχνικές παράδοσης άνευ όρων των ληστών!

Ο Αϊ Βασίλης πέθανε!

Ανακάλυψα λοιπόν, γιατί ο Αι Βασίλης, δεν μου έφερε τίποτα από την λίστα με τα δώρα που του έκανα και αναγκάστηκα να αγοράσω μόνος μου μερικά από αυτά. Στεναχωρήθηκα βέβαια, αλλά όχι τόσο όσο ο πιτσιρικάς της photo!

Λίγο αέρα ρε παιδιά!

Δεν σταμάτησε να βρέχει σήμερα, έχουν σπάσει τα νεύρα μου. Βρέχει που βρέχει, δεν φυσάει κι όλα λίγο να σπάσουμε πλάκα σαν τους τύπους της φωτογραφίας…

Alitalia sucks

Είμαι από τους τυχερούς που ταξιδεύουν από μωρό παιδί. Κάθε χρόνο ένα ταξιδάκι με το αγαπημένο μου μέσο, το αεροπλάνο, θα το κάνω. Αποτέλεσμα αυτής μου της συνήθειας, είναι να γνωρίζω πέντε πράγματα, για μερικές από τις αεροπορικές εταιρείες που υπάρχουν και πραγματοποιούν πτήσεις από την πόλη της Θεσσαλονίκης.

Είναι αλήθεια πως για την Alitalia ποτέ μου δεν άκουσα τα καλύτερα λόγια. Άκουσα για βαλίτσες που έκαναν “φτερά” και για καθυστερήσεις που όποιος ταξίδευε με την Αlitalia τις θεωρούσε δεδομένες! Όταν ήρθε η ώρα λοιπόν να αγοράσω τα εισιτήρια η πράκτορας μου, μου πρότεινε να πετάξω με την Alitalia. Ήμουν αρνητικός κατονομάζοντας της τα όσα είχα ακούσει για την συγκεκριμένη αεροπορική εταιρεία. Η απάντηση της ήταν, πως τα πράγματα είχαν διορθωθεί, πως αυτά ανήκουν στο παρελθόν και πως ταξιδεύει πολύ συχνά με Alitalia και δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα. Δίνω και ‘γω το ok λοιπόν και αγοράζω τα εισιτήρια μου.

Μία εβδομάδα πριν πετάξω, έκανα ένα check την πτήση μου στο site της Alitalia για να δω μήπως και η ώρα έχει αλλάξει. Surprise… η πτήση δεν θα πραγματοποιηθεί! Κάνω ένα τηλεφώνημα στην πράκτορα μου και μου απαντάει πως θα με ενημέρωνε για την αλλαγή. Δυστυχώς η Alitalia, ακυρώνει την πτήση μου από Ρώμη για Γενεύη και θα με μεταφέρει στον προορισμό μου 5 ώρες μετά με άλλη πτήση!!! Πως σας φαίνετε να περιμένετε 5 ώρες σε ένα αεροδρόμιο; Πολλές, λίγες; Γιατί που να διαβάσετε και τα παρακάτω. Η πράκτορας μου με καθησύχασε πως στην επιστροφή δεν θα είχα καμία απολύτως καθυστέρηση.

Οι μέρες στην όμορφη Γενεύη κυλούσαν ήρεμα και ωραία, ώσπου δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από την πράκτορα. Νικόλα, μου λέει, έγινε μια αλλαγή στην πτήση σου. Ακυρώθηκε η πτήση των 19:45 και πετάς από Γενεύη προς Ρώμη στις 11:30, δηλαδή θα πρέπει να περιμένεις 9 ώρες στο αεροδρόμιο της Ρώμης για να πάρεις το αεροπλάνο που θα σε μεταφέρει στην Θεσσαλονίκη!!! Η αντίδραση μου νομίζω πως ήταν και η αναμενόμενη: Τα πήρα στο κρανίο. Η απάντηση της πράκτορας μου, δεν ήταν και η αναμενόμενη: Η Alitalia τα κάνει αυτά!!! Ε ρε φιλενάδα, πλάκα μας κάνεις; Όταν εγώ σου είπα πως δεν θέλω να ταξιδέψω με Alitalia γιατί με καθησύχασες πως δεν θα μου συμβεί το παραμικρό; Γιατί μου είπες πως οι μαλακίες της Alitalia ανήκουν στο παρελθόν;

Ποτέ μου δεν είχα ταξιδέψει με Alitalia. Πήρα το ρίσκο αυτή την φορά και πιστέψτε με είναι και η τελευταία. Επίσης η πράκτορας μου δεν θα ξανά πάρει φράγκο από μένα. Όχι τίποτα άλλο αλλά όταν ξέρεις πως η Alitalia κάνει μαλακίες… τότε πρέπει να μάθεις να μην κάνεις εσύ μαλακίες με τους πελάτες σου.

Αν πάλι οι ώρες σας φαίνονται λίγες, τότε προσθέστε 1 ώρα καθυστέρηση στο αεροδρόμιο της Γενεύης, (φανταστείτε να μην έπρεπε να περιμένω στην Ρώμη καθόλου) και άλλη 1 στο αεροδρόμιο της Ρώμης!

Η Alitalia σας ευχαριστεί για την προτίμηση σας και σας περιμένει σύντομα για το επόμενο ταξίδι!

taksidaki telos!

to taksidaki eftase sto telos tou. aurio epistrefo sthn thessaloniki. euxomai se olous ena uperoxo neo etos.